Eladio Rodríguez González

A hora mística

Morre a tarde. O lusco e fusco
cobre de quietude os campos,
cal se quixese envolvelos
no seu manto.
É a hora solemne e mística
dos misterios sagros,
en que a lus vai esconderse
alá nos confís lonxanos
do hourizonte, donde as brétemas
a recollen n'un abrazo
de agarimo.
Tèn a terra o tristor prácido
das tranquilidades mornas
i-os anoiteceres calmos,
que pousan sobre o paisaxe
todo o misticismo santo
dos acougos,
no remanso
d'un relixioso silencio.
¡Hora de unción en que os agros
se recollen máis en sí
coa fonda abstracción do engado
d'un feitizo!...
Como un regalo
do ceo, como un queixume
de acento levián e brando,
sona o toque da oración,
grave e pausado,
que inunda a campía toda
n'un sosego soave e manso
que fala de eternidade...
É a voz do alto
que acariñante nos chama
coa dozura d'un són maino;
é a voz que anuncia a hora mística:
o santo milagro
de ver cómo as sombras
da noite, mudas de pasmo,
xunta o ceo coa terra
n'un amorosiño abrazo.

"Oraciós Campesiñas", Eladio Rodríguez González

(Eladio Rodríguez González nasceu no dia 24 de Julho de 1864. Morreu em 1949.)