É noso pai quen chama.
Vén triste, esfarrapado,
Vén triste, esfarrapado,
e nós non temos nada.
- Vaia con Dios, mi vida,
dícelle a nosa nai.
- Vaia con Dios, mi vida,
dícelle a nosa nai.
¡Cómo chora a probiña!
- Eu non pido, María,
que só veño onda vós
- Eu non pido, María,
que só veño onda vós
a dar a despedida,
que me levan á morte
os infames, os tortos,
os sañudos traidores.
Cando desperte o día
morrerei sen máis culpa
que ter a ialma limpa,
que amar a luz, o ar,
as palabras da paz,
que me levan á morte
os infames, os tortos,
os sañudos traidores.
Cando desperte o día
morrerei sen máis culpa
que ter a ialma limpa,
que amar a luz, o ar,
as palabras da paz,
a voz da libertade...
- Vaia con Dios, mi alma,
- Vaia con Dios, mi alma,
vaia com Dios, mi vida...!
¡Cómo chora a coitada,
cómo chora a pobriña,
cómo se lle parte o triste
corazón a María...!
"O Tempo Desancorado", Emilio Álvarez Blázquez
(Emilio Álvarez Blázquez nasceu no dia 16 de Abril de 1919. Morreu em 1988.)
cómo chora a pobriña,
cómo se lle parte o triste
corazón a María...!
"O Tempo Desancorado", Emilio Álvarez Blázquez
(Emilio Álvarez Blázquez nasceu no dia 16 de Abril de 1919. Morreu em 1988.)
Sem comentários:
Enviar um comentário