Xoán Manuel Casado 2

O meu país 

O meu país é verde e neboento,
é saudoso e antergo, é unha xente e un chan.
O meu país, labrego e mariñeiro,
é un recuncho sin tempo, que durme nugallán.

Que quece na lareira, aló na carballeira
bota a rir.
É unha folla no vento, alento e desalento
o meu país.

O meu país, tecendo a sua historia
muiñeira e corredoira, acocha a sua verdá.
O meu país saúda o mar aberto,
escoita o barlovento e ponse a camiñar.

Cara a metas sin nome van ringleiras de homes
e sin fin.
Tristes eidos de algures, vieiros pra ningures,
o meu país.

O meu pais nas noites de invernía
dibuxa a sua agonía nun vello e nun rapaz.
O meu país de lenda e maruxías
agarda novos dias, marchando de vagar.

Polas corgas e herdanzas
nasce e morre unha espranza no porvir.
É unha folla no vento, alento e desalento,
o meu país.

Xoán Manuel Casado 

(Xoán Manuel Casado nasceu no dia 18 de Dezembro de 1949. Morreu em 2002.)