Bernardino Graña 3

Soño-vento

O vento aquel da ruindade
ama securas, cavorcos,
separacións, pardiñeiros,
resoares de voz de choro.

Inxectoume un pesadelo,
negror de río de noite:
"Afúndese o mundo todo,
demolicións, tristes golpes,
amor en sangue perdido...
O canto faise balbordo."

Mais xa pasou. Vén o abrente
nun sol que renace morno.
Desperto. Ti estás enteira
en ondas de doces roupas.

Non es aquel vento, es man
lene e quente no meu colo.

Navegas nun rir dos ollos.
E vou neles, nos teus labios
máis mornos que o sol, gloriosos.
E o vento aquel do mal soño
xa vai no seu lonxe, morto.

"Himno verde", Bernardino Graña

(Bernardino Graña nasceu no dia 27 de Setembro de 1932)