Foi à irexa rezar: os seus pesares
eran tantos ¡meu Dios!
qu' a probe d' a rapaza non podía
vivir 'n aquel door.
Cavilaba 'n o falso que roubara
seu corozo, sua fe,
y-olvido iba pidir ò Santo Cristo,
á Dios, supremo ben.
seu corozo, sua fe,
y-olvido iba pidir ò Santo Cristo,
á Dios, supremo ben.
¿Non ouvia contar moitos milagres
que tiña feito xa?
¿non había facer qu' ela vivise,
cal 'n outro tempo, en paz?
que tiña feito xa?
¿non había facer qu' ela vivise,
cal 'n outro tempo, en paz?
- Siñor, pouco che pido, lle decía:
¿doeráste de mín?
sácame d' a mamoria sua lembranza,
¡que non podo vivir!
¿doeráste de mín?
sácame d' a mamoria sua lembranza,
¡que non podo vivir!
Y-alzand' os lindos ollos, d' auga cheos,
pra-o Cristo miróu
e víu que tiña o Santo a mesma cara
d' o home qu' a engañou.
"Cousas d'a Aldea: Versos Gallegos", Aureliano Pereira
(Aureliano Pereira nasceu no dia 22 de Janeiro de 1855. Morreu no dia 31 de Outubro de 1906.)
pra-o Cristo miróu
e víu que tiña o Santo a mesma cara
d' o home qu' a engañou.
"Cousas d'a Aldea: Versos Gallegos", Aureliano Pereira
(Aureliano Pereira nasceu no dia 22 de Janeiro de 1855. Morreu no dia 31 de Outubro de 1906.)
Sem comentários:
Enviar um comentário