[...]
No cuchitril en que me tiñan seica houbera cociña noutros tempos, pro non quedara dila máis que o cano do vertedeiro que, atravesando a parede, iba a dar a un camparrón pouco transitado. E coido que foi xa a pirmeira noite, tendo alcendido un cañoto de vela que vira alí nun recanto, quizais esquecido polo inquilino anterior, sentín remexer no cano do vertedeiro. Coidei que sería un rato e púxenme en guardia. Pro, en ves do rato, vin aparecer un rolliño de papeles e deseguida o garabullo con que lle puxaran. Nunha notiña decíaseme que estivera tranquío pois que quizais non me aforcaran e que a ver se polo mesmo conduto lles mandaba o orixinal prá seución que tiña ó meu cárrego no preódico. Tiduábase "Casos e Cousas" e dialogaban "Farruco" e "Perico". As coartillas foron polo cano á hora que se me endicaba, e gracias a iste recurso o preódico daquela semán puido levar os "Casos e Cousas" coma decote, con gran sorpresa dos do bando contrario. E polo mesmo meio de comunicazón recebín con fonda tristura a delorosa notiza da morte de Curros.
[...]
"Dos Meus Recordos", Manuel García Barros
(Manuel García Barros nasceu no dia 16 de Novembro de 1876. Morreu em 1972.)
Sem comentários:
Enviar um comentário