domingo, 23 de outubro de 2016

Xervasio Paz Lestón

Invernía

Chove maino, sin acougo, neste inverno lagoeiro.
Fai xa mais de quince días. 
Cae a chuvia mainamente desde un ceo recuberto
de un mantelo color cinza. 
Amodiño cae a chuvia i hai tristura na paisaxe,
nestes xornos de invernia! 
Na fiestra do meu cuarto tendo os ollos vagaxeiros, 
a través das finas pingas, 
sobor soutos e toxeiras, pol-as fragas e pinales. 
Por cangostras e cañeiras, pol-as terras labrantias. 
Antre os velos da orvalleira vense as mardes sementadas 
do mol chan da Condomiña. 
I as Pedrosas i os Lamosos son lagoas melanconicas 
de ágoas tristes é chumbizas. 
No arremate de xaneiro verdexea xá o trigo. 
Pol-as terras farturentas baixo á chuvia miudiña, 
pero ó verde dos trigales 
non aleda meu esprito, saturado de invernia. 
No traveso da fiestra van os ollos esvarando, 
pol-o vario panorama da paisaxe campesiña 
no que un velo verde oscuro cobre soutos é toxeiras, 
hortas, agros e camiños, de invernal melancolía! 
Voian logo hastra Moraime, por enriba do Valnovo, 
onde ven ou adiviñan 
O recanto silandeiro das eternas insinanzas 
Pra os humanos ateigados de soberbias e cobizas!... 
Troco logo de fiestra. Na que da cara ó poñente, 
por sobre as casas veciñas, 
ollo as terras sosteñidas por valados é ribazos: 
Fontán, Rodo, Agra de Arriba...! 
Mais anque a paisaxe troca suas formas xeométricas 
está ausente do contorno toda mostra de alegría... 
Anda á xente pol-a casa sin solaz é desnortada, 
entre cansa é aburrida! 
Berra o gando lastimento farto xa de longo encerro, 
é tamén de comer palla na prisión das crabalizas. 
Chove maino, sin acougo, nestes días de orvalleira, 
dende o ceo á chuvia cae peneirada en finas pingas... 
Como pesan sobre o esprito no recanto das aldeas 
estas horas abafantes, estas horas de invernia!

Xervasio Paz Lestón

(Xervasio Paz Lestón nasceu no dia 23 de Outubro de 1898. Morreu em 1977.)

Sem comentários:

Enviar um comentário